Fark etmek lazım, uyanık olmak lazım, rutini kırmak lazım

Merhabalar, dünden bu yana içimde bir sıkıntı... Anlayamadığım bir ağırlık. Ne oluyor? Fiziksel olarak da düşük bir enerji... tatil mi istiyorum, evet son zamanlarda çok çalıştım itiraf ediyorum. Ama sanki daha fazlası var? Eşim soruyor, anlatıyorum...yetmiyor. Sıkıldım, biliyorum. İçim bir pır pır. Sonra denk geldi, bugün sınıfta öğrencilerim bana koçluk yaptı, kuş gibi geldim eve, cebimde yapmak istediklerim. Eve geldim ve bu blogu ve beraberinde Facebook grubunu başlatmak istedim. 2009'dan beri bu blog var aslında, ismini değiştirdim. Söz veriyorum kendime, yazacağım. Hayatım çok sevdiğim kızımın öncesi ve sonrası şeklinde nasıl ikiye ayrıldı (ki çok normal biliyorum ve bana katıldığınızın da farkındayım)! Kızıma bayılıyorum, aşığım... işime aşığım, kocama aşığım... Ama yahu kardeşim iş-ev-aile arasında mekik dokurken, eğlenmeyi unutuyorum. O nedenle de yeniden eğlenmeyi, farklı şeyleri denemeyi ve genç olmayı-genç kalmayı rutinime katma sözü verdim kendime. Başka yolu yok... Yaş 42! Bilgelik yaşı evet de eğlenmeyince bilgelik ağır geliyor insana:) Hani bir zamanların kızlar geceleri gibi, yeni yerleri keşif gibi, kahkahalarla anlamsız da olsa saatlerce güldüğümüz gibi... ara ara özgürlük kaçışlarımız gibi.....rutini kıralım, kendimizi yeniden ve daha yaratıcı bir biçimde tanımlayalım, yaşayalım. Oh Be! Yazmak bile özgürleştiriyor:))) Önerilerimizi paylaşalım, buluşalım tanışalım... Gezi ruhunu bu grup ile akıtalım.